Sommige van mijn dagen op pad in de afgelopen Nike Cortez Uomo 20 maanden zijn zwaar geweest. Demoraliserend. Soul-zuigen. Ik was zwaar - niet alleen fysiek zwaarder en uit vorm, maar zwaar op een manier die ik nog nooit had meegemaakt - het resultaat van de opeenstapeling van maanden en uren en minuten van iets diep, donker en hardnekkigs dat 'verdriet' wordt genoemd.

Ik heb mezelf niet meer erkend als een vrouw, vriend of trailrunner sinds 9 maart 2018. Het was op die dag - een typische Colorado-lentedag gekenmerkt door wolkenloze blauwe luchten en een fris briesje - dat mijn soulmate en beste vriend stierven .

Benjamin en ik ontmoetten elkaar en werden al snel tien jaar geleden verwante zielen. Hij was degene die me liet kennismaken met slapen op de grond onder een deken van sterren in Moab. Degene die me vergezelde op mijn eerste Colorado 14er. Degene die me heeft blootgesteld aan Nike Air Pegasus 83 Mens de natuur als een middel van vrede. Hij was degene met wie ik uiteindelijk mijn epische trailrun-verhalen zou delen. Hij was degene die me altijd aanmoedigde om door te gaan, met oprecht en ontrouw vertrouwen in mij. En plotseling was hij weg.

Al vroeg na zijn dood leek mijn lichaam zich tegen mij te keren toen ik gedwongen werd het verlies te verwerken. Natuurlijk probeerde ik te steunen op mijn tweede grote liefde: het buitenleven. Maar op zoek naar het medicijn dat me nog nooit had gefaald - tijd buiten in de frisse lucht - werd al snel duidelijk dat de dingen niet hetzelfde waren. Routes die mijn conditie nog nooit hadden aangevochten, leken onmogelijk. Zware beklimmingen leken niet langer een welkome uitdaging, maar een taak en een last. Vaker wel dan niet, voordat ik een top bereikte, zou ik me omdraaien. Dit soort gedrag Adidas Zx 700 Womens had zich nog nooit eerder gemanifesteerd, zelfs niet in andere moeilijke tijden. Mijn snelheid van voet en eerder onverzadigbare eetlust om verder te gaan waren verdwenen.

Verlies had alles gestolen, inclusief mijn passie voor de paden, de toppen, de beklimmingen, het zweet, de stroom. De dingen waar ik het meest naar verlangde. Het begon langzaam weg te zinken dat ik misschien nooit meer verliefd zou worden op het wild zoals vroeger. Omdat ik me niet comfortabel voelde op de paden, voelde ik me nergens op mijn gemak. Ik voelde me minder thuis.

En zo ging het meer dan een jaar. Ik had Benjamin niet, ik kende mezelf niet en ik kon geen troost vinden op de paden zoals vroeger. Bij elke poging om te wandelen, rennen of opnieuw de pure vreugde te vangen die ik ooit kende toen ik buiten was, zou ik de inspanning na een paar mijl Nike Air Zoom Pegasus 31 Mujer en een ongelooflijke hoeveelheid negatieve zelfpraat opgeven. Ik werd steeds ontmoediger omdat zowel mijn lichaam als mijn geest al het mogelijke leken te doen om me in wanhoop te houden.

Uiteindelijk dacht ik dat ik was gepasseerd waar ik was binnengekomen, maar in werkelijkheid verliet ik vrij aan de andere kant van het park en moest ik terug naar Grand Army Plaza.

Ik raakte 16 net voorbij Grand Army Plaza, maar terwijl ik terug verdubbelde, bleef ik denken: "Ik hoef het niet echt te doen 20. Dit was een zware week. Het is heet. Ik ben moe." Maar zoals gewoonlijk dacht ik hoeveel meer tevreden Nike Air Presto Womens ik zou zijn als ik eigenlijk zou afmaken wat ik had gepland in plaats van te redden, en ik bleef doorgaan.

Ik sloeg 16 rond 2:40 en dat was wat ik nodig had om afgelopen weekend 18 te worden. Ik was een beetje ontmoedigd dat mijn tempo zoveel langzamer was, maar herinnerde mezelf eraan dat ik niet de hele dag had doorgebracht vóór het lange termijn drinken van vorige week. En dat ik vorige week lekker vroeg begon. En had de hele tijd maatjes aan mijn zijde.

Op een gegeven moment raakte ik een beetje verdwaald en nam ik de Flatbush Extension, in plaats van de gewone Flatbush Ave - die perfect werkte, omdat ik de Manhattan Bridge terug kon nemen, die iets dichter bij mijn appartement ligt dan de Brooklyn Bridge. Ik ging rond 17.5 over de brug en ondervroeg alle beslissingen in het leven. Waarom rende ik in godsnaam een ??brug Adidas Zx Flux Mujer van 27 km verderop? Ik bleef maar denken: "Wat je niet doodt, maakt je sterker", wat natuurlijk leidde tot wat Kelly Clarkson in mijn hoofd. Daarom heb ik geen koptelefoon nodig als ik ren.

De brug spuwde me uit in Chinatown en ik schuifelde naar het westen om eindelijk naar Broadway te komen. Ik eindigde net voor Union Square en wilde echt iemand tot high five vinden, maar niemand zag er ontvankelijk uit voor een willekeurig zweterig meisje dat hen high-fiving was.

De laatste keer dat ik 20 mijl rende na een wijntour (omdat, ja, dit is niet de eerste keer dat ik dat heb gedaan ...) viel ik bijna flauw daarna, dus deze keer was ik me echt bewust van de hele tijd van goed hydrateren. Ik had niet het gevoel dat ik deze keer flauw zou vallen, wat ik als een grote prestatie beschouw.